Menu

Geschiedenis

Prins toon d’n urste

Van 1987 t/m 1995 heb ik ook een steentje mogen bijdragen aan de organisatie van carnaval in Alem. De oprichting, de beginjaren en het wel en wee van de eerste 16 jaar heb ik vanaf de zijlijn meegemaakt. Ik het begin ben ik enkele jaren lid geweest van carnavalsclub 'de Dorstige Spreeuwen' en vooral de zaterdagavond (het gehuwdenbal) waren voor mij wel hoogtepunten. Maar zo als het bijna in alle verenigingen gaat, zijn er goede en minder goede tijden. Wanneer het goed gaat zijn er altijd velen actief, als de motivatie echter wat afzakt, komen de meeste werkzaamheden voor rekening van enkele personen. Dit was ook het geval in 1984, het laatste jaar dat Bert Kerkhof Prins was. Bert had van te voren nogal wat werk verzet om het carnaval te doen slagen in Alem, uiteraard met de hulp van Raad van Elf. Velen raadsleden waren bekenden in het vak of hadden op een andere manier al activiteiten in die richting ontplooid. Echter de 'rek' was er even uit, met als gevolg dat Bert er praktisch alleen voor kwam te staan.

In een zeer bewogen algemene vergadering voor de gehele Alemse bevolking, uitgeschreven door de 'Stichting Dorpshuis' gaf Bert dan ook te kennen dat hij ermee wou stoppen tezamen met de toenmalige Raad van Elf . Toen bleek dat carnaval in Alem op de tocht zou komen te staan en er niemand zich opgaf, heb ik te kennen gegeven aan de 'Stichting Dorpshuis' mij te willen inzetten voor het behoud van dit 'dorpsgebeuren'. Uiteraard kon ik dit niet alleen en samen met Angela van Geffen-van Eeuwijk hebben wij een commissie samengesteld bestaande uit de volgende leden; Leo Steenbekkers, Piet van Boxtel (Mari.zn.) momenteel wonende te Hedel en Ad van Heel. Deze commissie heeft diverse vergaderingen en gesprekken gevoerd o.a. met 'de Dorstige Spreeuwen' (welke toen op Botel gehuisvest waren) en het dorpshuisbestuur. Samen moesten we de bereidheid vinden, anders zou het geen kans van slagen hebben. Door deze bereidheid aan te wenden en mede ook door diverse acties kon het geheel financieel goed onderbouwd worden. Er werd een Raad van Elf gezocht uit de gehele Alemse bevolking, waarvan sommige er met veel overredingskracht bij werden gehaald. De nieuwe Raad van Elf bleek zo gedreven, dat er ook een nieuwe Prinsenwagen gebouwd is (een echt Spreeuwennest, waarvan het griendhout 's-avonds in het Biesbosch gehaald werd). Mij werd gevraagd Prins te zijn en ad van Heel werd Adjudant. Ook kwamen er Dansmariekes. Er werden diverse acties georganiseerd o.a. de sponsorwandeltocht (met de bekende erwtensoep op de posten), die een geweldige deelname kende. Carnavalsclub 'de Dorstige Spreeuwen' deed weer mee in de optocht en alles tezamen kwam na verloop van tijd de eenheid weer terug, die we zo goed konden en kunnen gebruiken in ons dorp. Elf jaar heb ik als voorzitter van de van de 'Commissie carnaval' dit mee mogen maken, waarvan enkele daarvan als Prins en later als Adjudant van Prins Pedro. Ik kijk dan ook terug op een gezellige tijd, tezamen met velen onder ons die dit mogelijk hebben gemaakt. Ik hoop dan ook dat dit voor Alem altijd behoudenmagblijven.

Met Allaaf
Toon van Boxtel

Voorwoord Burgemeester

Kort na de herindeling werd mij reeds snel duidelijk dat er in de kern Alem veel georganiseerd én gefeest werd. Het is daarom niet zo verwonderlijk dat er aan het begin van 2001 in het Spreeuwendurp een carnavalesk jubileum wordt gevierd. 33 jaar geleden al weer werd het carnaval in dit bijzondere dorpje aan de Maas opgericht. Het oprichten van iets is één, maar het in stand houden ervan iets heel anders. Echter gezelligheid kent geen tijd, luidt een gezegde en dat is met carnavalsactiviteiten ook zo. Het is immers niet alle dagen feest, maar met carnavalsactiviteiten in het Spreeuwendurp is dat zeker wel het geval. In de loop der jaren is er een eigen carnavalstraditie en –cultuur ontstaan, en dat is een goede zaak!

Samen feestvieren, muziek maken, drinken, eten en dansen zijn belangrijke elementen van carnaval en heel belangrijk voor een dorpsgemeenschap. Gewoon even de boel, de boel laten en veel plezier en gein beleven. Een goede Spreeuwendurper traditie is de jaarlijkse benoeming van een jeugdprins of jeugdprinses. Wie de jeugd heeft, heeft de toekomst. Daarmee heeft het Spreeuwendurp ook voor de toekomst het carnaval veilig gesteld. Het Spreeuwendurp beleeft in het eerste weekend van 2001 een voorproef op het Carnaval 2001. Op grootse wijze, getuige het programma, wordt het 33-jarig bestaan gevierd. Ik wens de organisatoren, alle Spreeuwendurpers en overige feestvierders een geweldig leuk en carnavalesk feestweekend toe.

Alaaf!
Uw burgemeester,
Mr. J.C.M. Pommer.

De voorzitter

Als voorzitter van de commissie carnaval is mij gevraagd een stukje te willen schrijven voor het jubileumboekje. Ik ben in de jaren 70 een aantal jaren lid van de Raad van Elf geweest. Vanaf 1984 ben ik pas intensief bij de organisatie van carnaval betrokken geraakt. De commissie carnaval werd in dat jaar opgericht. Initiatiefnemers hiertoe waren Toon van Boxtel enAngela van Geffen. Zij hebben de commissie compleet gemaakt door Piet van Boxtel (Mz),Ad van Heel en mij erbij te vragen. In de loop van jaren zijn er enkele mutaties geweest in de commissie carnaval. Personen die in de commissie gefunctioneerd hebben zijn Piet (Prins Pedro) van Boxtel, Gé Geerdink, Mari van Geffen, Anneke de Ridder en Gerard Schippers. De commissie bestaat nu uit Marc van Boxtel, Hans Kruitwagen, Bianca Ouwens, Patrick Steenbekkers en ondergetekende.

In de beginjaren van de commissie werden er nog sponsorwandeltochten georganiseerd. Het 1 jaar was een overweldigend financieel succes. Dit was voor ons destijds een dusdanige financiële meevaller waardoor wij een goede financiële uitgangspositie creëerden voor de organisatie van het Alems carnaval. Vanaf 1985 zijn er meteen extra financiële middelen beschikbaar gesteld om de optocht op zondagmorgen interessanter te maken voor deelnemers en publiek. De optocht inAlem is een van de grootste, kwalitatief een van de beste en zeker een van de gezelligste optochten in de Bommelerwaard geworden. Hoogtepunt waren dan ook een schitterende foto van Cor de Cock op de voorpagina van het Algemeen Dagblad van de optocht van het carnaval 2000 en de vermelding in het Brabants Dagblad van Alem, het "Bartlehiem" van de Bommelerwaard.

In de loop van de jaren werden de opbrengsten van de sponsorwandeltocht minder en minder. Jo van deWijgert bracht op het laatst ca. 75%van de sponsoropbrengst op.Voordat de sponsorwandeltocht uitgeschreven werd, werd er contact met Jo van deWijgert opgenomen of zij weer mee deed. Helaas is Jo op een gegeven moment om gezondheidsreden moeten stoppen en zijn wij ook noodgedwongen moeten stoppen met de organisatie van deze jaarlijks terugkerende tocht. Het beleid van de commissie is van begin af aan geweest iets wat goed is moet je zo laten. Het carnavalsprogramma was zo goed dat het ca. 30 jaren heeft standgehouden. In 2000 is voor het eerst de ouderenmiddag komen te vervallen en is de 1 boerenbruiloft georganiseerd.Verder is de Prinsverkiezing op zaterdagavond ingevoerd.

Na het stoppen van de sponsorwandeltocht werden extra opbrengsten uit de advertenties van de carnavalskrant gehaald waardoor wij het uitgavenpatroon hebben kunnen handhaven. Ook hebben wij nog de door Huub van Mook gemaakte kerstkaarten verkocht, verkopen wij nog steeds oliebollen en is er sinds 1997 iedere maand kienen. Vanaf 1984 organiseert de commissie carnaval ook het 11/11 bal met playback/ soundmixwedstrijd.

Ik ga afsluiten. Bij deze deel ik mede dat ik als laatste der Mohikanen stop met de commissie carnaval per 01 mei 2001. Ik dank iedereen waarmee ik in als die jaren samengewerkt heb voor de gezellige en prettige wijze waarop dit gebeurd is. Ik wens de nieuwe commissie carnaval veel wijsheid en bestuurskracht toe. Tenslotte volgen hieronder nog enkele, voor mij persoonlijke, hoogtepunten: Het weer gezamenlijk carnaval vieren in Alem. (Ome) Henk Steenbekkers heeft hier als voorzitter van "de Dorstige Spreeuwen" een belangrijke rol in vervuld. De goede samenwerking met de Bloas Boem Band. De optochten op zondagmorgen, waarbij ik in het bijzonder Ben Broekmeulen, Ton Peters, Nees Schreuders en Gijs Verhoeven wil bedanken voor hun inzet en deskundigheid. De gezellige langdurige vergaderingen van allereerste commissie carnaval. Het goed afstemmen met de horeca over de invulling van het carnaval inAlem. Optreden van de echte Jantje Koopmans.

En niet te vermijden dieptepunten:
Het veel te vroeg overlijden van de zeer deskundige commissieledenAdvan Heel en Gé Geerdink.

Tenslotte wens ik iedereen gezellige dagen toe in het jubileumweekend van 05 tot en met 07 januari 2001 en hoop datAlems carnaval tot in lengte van jaren gezellig en gezamenlijk gevierd wordt.

Leo Steenbekkers,
Voorzitter commissie carnavalAlem.

Prins Bert

Mijn eerste kennismaking met het Alemse Carnaval was in 1975. Omdat er mensen nodig waren om te bedienen in het dorpshuis, hadden mijn zus Jeanne, twee vriendinnen van haar (waaronder Elly Bogers) en ik toen aangeboden om mee te helpen. Na afloop werd er bij Holtappels koffie gedronken en nagepraat. Daar leerde ik ook Corrie kennen, die toen al lid was van de Raad van Elf. Van het een kwam het ander en enkele jaren later zat ik zelf bij de Raad. Weer wat later werd ik adjudant en vervolgens ben ik nog een paar jaar Prins geweest.

Wat mij het meest is bijgebleven uit de tijd dat ik bij de Raad van Elf zat, is het gegeven dat je er tijdens de carnavalsdagen (van vrijdag tot en met dinsdagnacht) continu mee bezig was. Het begon al enkele weken van tevoren met het maken van de Carnavalskrant, waarvoor de opmaak in die tijd grotendeels door Willy Broekmeulen verzorgd werd. Die krant werd op school vermenigvuldigd en samengevoegd. Een keer liep dit na een vergadering wat uit de hand en duurde het zo lang dat we 's nachtsomhalf drie nog bezig waren!

Op vrijdag voor Carnaval werden de fruitschalen opgemaakt voor de zieke en bejaarde dorpsgenoten, die tijdens de carnavalsdagen door een delegatie (en soms door de hele Raad van Elf, met jeugdprins en adjudant(e)) bezocht werden, net als oud-inwoners van Alem, die in bejaarden- of verpleegtehuizen verbleven. Verder was de Raad tijdens de carnavalsdagen alle avonden, zondagmorgen en maandag- en dinsdagmiddag steeds in het dorpshuis aanwezig. De organisatie van het hele gebeuren lag toen eigenlijk bij een betrekkelijk kleine groep binnen de Raad van Elf. Achteraf heb ik wel eens het gevoel toen een “overdosis Carnaval” te hebben gehad. Ik ben ik er later dan ook niet zo vaak meer heengegaan. Dat wil niet zeggen dat ik het Alemse Carnaval geen warm hart toedraag en ik wil hierbij dan ook mijn bewondering uitspreken voor de huidige organisatie, die voortreffelijk werk levert! Bedankt daarvoor en proficiat met dit jubileum!

Bert Kerkhof.


Prins Pedro d'n Urste

Er werd mij vanuit de feestcommissie, 33 jarig bestaan “Spreeuwencarnaval”, gevraagd om‘n paar woordjes of regeltjes voor de feestgids te schrijven. Dus klom ik maar weer in de pen om wat woorden uit het stroeve hersenpand te persen. Hoe het begon “mijn Prinsentijd” weet ik nog al te goed. De plaats van handeling in het dorpshuis zou ik nog vrij goed kunnen uitstippelen op de grote vloer. En dat tijdstip ligt nu al weer 13 jaar achter ons. Voor mij was Toon van Boxtel (pz) die toen 4 jaar over het Spreeuwendurp had geregeerd. Ik dacht Toon zal het lustrum wel volmaken. Maar Toon dacht er anders over. Hij gooide de handdoek in de ring.

Maar toch kon ik die handdoek in de ring gebruiken om de witte parels van het bezorgde voorhoofd weg te vegen. Maar ik had ook veel steun aan wijlen Ad van Heel, als mijn adjudant waarmee wij ‘n hele fijne carnavalsvriend zijn kwijtgeraakt. Hij ligt nog altijd vers in mijn geheugen en vooral als de carnavalstijd weer aanbrak. Maar zijn achternaam bleef betrokken bij de staf en het Spreeuwencarnaval. Zijn zoon Jeroen ging de taak van zijn vader als adjudant overnemen en dat was voor die tijd toch een hele opgave. Wij waren een ieder geval heel blij met zo’n jonge adjudant die de taken van zijn vader uitstekend heeft voortgezet. Jeroen bedankt!! En ook iemand die ik zeker niet wil vergeten is wijlen Ge Geerding die in mij regeer periode als een echte carnavalsvriend van ons is heengegaan.

Zo beleef je toch altijd ups en downs in een bepaalde periode. En zo was het Prins zijn door de jaren heen een optelsommetje geworden. Mocht ik zaterdags nog even aan het elfde jaar Prins zijn ruiken, maar toen was het over en uit. Ook heb ik die lange tijd goede contacten en verstandhoudingen gehad met ons huisorkest de Bloas en Boem Band. En ook daarvoor wil ik nog mijn dank uit spreken.

Als ik die ruim tien jaar moet samenvatten kan ik concluderen dat mijn tijd toch niet zinloos is geweest. Vele mensen waaronder ook ik hebben in de carnavalsperioden heel veel plezier mogen beleven! Ook wil ik het carnavaleske Spreeuwendurpers die in mijn regeerperiode de medewerking hebben willen verlenen bedanken, die er echte zotte jaren van hebben gemaakt.Verders wil ik tussen neus en lippen nog even de familie de Ridder bedanken voor de gastvrijheid die wij tijdens de oliebollen campagne mocht ontvangen want de dampen waren ver na de carnavalstijd nog niet verdwenen. Jan en Anneke bedankt! Ook wil ik nog een dank uitspreken aan de commissie en Raad van Elf. Deze hebben mij op grootste wijze op een mooi afscheid getrakteerd bij het afsluiten van mijn prinsentijd. Mijn opvolger werd Prins Pedro d’n Twède of ook wel Patrick van Hentje Steenbekkers. Deze heeft naar mijn inzien, ook al weer twee mooie prinsen jaren achter zijnnaamstaan. Tot slot wens ik iedereen een te gek en te zot 33 jarig bestaan toe. En ik zal afsluiten zoals ik altijd mijn voorwoordjes in de carnavalskrant heb afgesloten,

TJO TJO TJO TJO

De Bloas en Boem Band

Lang, heel lang geleden waren er eens een paar inwoners aan de Veerweg die vonden, dat er in Alem best weer eens carnavalsmuziekske mocht klinken. Die inwoners waren Jan van Oers en Gé Geerdink. Samen wisten ze nog meer muzikanten en niet-muzikanten enthousiast te krijgen. Allemaal wilden ze samen muziek gaan maken. Na opkoop van wat nieuwe instrumenten kon het feest beginnen. En het was echt feest. Ons repertoire bestond uit 5 muziekskes. Al moesten we ze honderd keer spelen; we konden er geen genoeg van krijgen.

Toen we dachten, dat we de muziek goed genoeg konden spelen wilden we ook de mensen over de grens (Duitsland) laten horen wat we samen stonden te “broaien”. Ons eerste optreden vergeten we nooit meer. Iedereen had nummer 1 voor zijn neus staan en Laurens Verhulst zette toen het Brabantse Land in, een nummer dat niet in ons boekje zat. Van de hele groep had nog nooit iemand de muziek van het Brabantse Land gezien, maar we gingen ervoor! De wijnfeesten zijn nu een jaarlijks terugkerend uitstapje van onze groep geworden.

Ook een jaarlijks evenement is de kapellen avond. Dit jaar, om precies te zijn op 23 juni aanstaande houden we deze avond weer op de hoek bij het Hart van Alem. En dit jaar wordt hij nog specialer. Want ook het heuglijke feit dat we 15 jaar samen muziek maken mag gevierd worden. En we kunnen u nu meer muziekskes laten horen dan in het begin. Zelf zoveel, dat we voortaan een discussiemoeten voeren over wat we zullen spelen.

Een groep die een nog langere adem heeft is de Raad van Elf. Al 33 jaar verzorgen ze samen met de Commissie Carnaval, de festiviteiten rond het carnavalsgebeuren. Voor jong en oud, voor stram en soepel, voor iedereen is er wel een leuke middag of een speciaal bezoek gepland. Een organisatie waar heel veel tijd in gaat zitten en wat nog steeds met veel enthousiasme door jullie wordt gedaan. Heel, heel hartelijk gefeliciteerd met jullie jubileum van onze hele groep. We hopen, dat jullie nog lang het carnavalsgebeuren van heel dichtbij mee mogen maken en dat wij daar dan ook getuige van mogen zijn.

De Bloas en Boem Band

De Spreeuwendurper Optochten

Eén van de hoofdactiviteiten tijdens het carnaval is de optocht. Vandaag de dag zijn de praalwagens die in de optochten meerijden uitgegroeid tot ware kunstwerken. Over het algemeen zijn ze tot in de perfectie afgewerkt. Onderdelen die bewegen, pakkende presentaties, uniforme kostuums, noem maar op. Aan werkelijk alles is gedacht. Om dit te bereiken gaan weken, zeg maar gerust maanden, van voorbereiding vooraf. En alles met maar één doel: die zondag tot de mooiste wagen van de optocht uitgeroepen worden. De ultieme droom van iedere wagenbouwer is dan ook één keer in zijn loopbaan eerste te worden van de optocht. Is het in deze afgelopen 33 jaar altijd al zo geweest?Wanneer was de eerste optocht door het Spreeuwendurp? Werden er 33 jaar geleden ook al van dit soort bouwwerken gemaakt? Wat waren de carnavalsverenigingen van toen en nu, en wat werd er gemaakt?

De eerste keer
In principe heeft het Spreeuwendurp al van het begin af aan, in 1967, een optocht gehad. De eerste optocht in Spreeuwendurp was een rondgang van d’n eerste Prins Rien Leerintveld samen met zijn adjudant Richard van Oers in een kever met open dak. Deze kever werd vooraf gegaan door de, een paar jaar eerder opgerichte, jeugdfanfare. En achter deze kever liepen de kinderen met hun versierde fietsen en karretjes. Een optocht was in die tijd dan ook een kinderoptocht.

In het tweede jaar, in 1968, had het Spreeuwendurp voor het eerst een Raad van Elf. Daarmee ontstond ook het idee om een prinsenwagen te bouwen. Door de Raad is toen geld ingezameld om het bouwen van zo’n wagen te kunnen bekostigen. Aldus geschiedde, en in het tweede jaar reed d’n eerste prinsenwagen door het Spreeuwendurp met daarop weer Prins Rien d’n Urste en adjudant Richard, nu echter aangevuld met de eerste Raad van Elf van het Spreeuwendurp.

Vanaf 1968 zijn er regelmatig prinsenwagens gebouwd maar de optocht bleef voornamelijk een kinderoptocht. Pas in ’76/’77 kwam de eerste grote optocht van de grond. Door de Raad van Elf werd de gehele Alemse bevolking, en in het bijzonder ook de volwassenen, opgeroepen om aan de optocht mee te doen. Binnen de Raad van Elf is toen een speciale commissie ingesteld met als taak het organiseren van de optocht. Deze optocht commissie bestond in die tijd uit Ben Broekmeulen, Corry Kerkhof en Lia Toonen. Vanaf die tijd bestaat dus de grote optocht zoals we die nu nog kennen, en die elk jaar alleen maar mooier en groter wordt. Klein eerbetoon aan al die mensen die zich jarenlang hebben ingezet voor het organiseren van de optocht was een foto van de optocht 2000 in het Spreeuwendurp op de voorpagina van het Algemeen Dagblad.

De jury
Wat is nu het succes van de Spreeuwendurper optocht? De grote optocht heeft het Spreeuwendurp niet alleen te danken aan de wagenbouwers uit het Spreeuwendurp zelf. De grote optocht van het Spreeuwendurp komt mede tot stand door carnavalsverenigingen uit de omringende dorpen. Een algemene opmerking van carnavalsgroepen van buiten het Spreeuwendurp is de waardering voor de jury in het Spreeuwendurp. Hierbij bedoelen zij niet alleen de optocht jury maar vooral ook de technisch jury. Deze technische jury, meestal bestaande uit Ben Broekmeulen, Tonny Peters, Nees Schreuders en Gijs Verhoeven, beoordeelt de wagens op zaterdag vòòr de carnaval van top tot teen. Aandachtspunten waar een gewone toeschouwer amper tijd voor heeft om naar te kijken worden door deze heren wel gejureerd. Hoe zijn de wagens afgewerkt en hoe is het schilderwerk? Maar vooral voor mechanisch foefjes, zoals draaiende en bewegende onderdelen, heeft de jury altijd veel waardering. Al moeten ze halsbrekende capriolen uithalen om ze te kunnen beoordelen. Waar ook heel goed op gelet wordt is de veiligheid.Wagens met niet degelijk gebouwde constructies krijgen geen startbewijs voor de optocht. Dit om niet alleen de veiligheid van de carnavalsvierders te waarborgen maar ook van de toeschouwers. Hierbij is de jury er trouwens ook niet vies van meete helpen de problemen op te lossen zodat zondags toch nog gestart kan worden.

Deelnemende groepen
T
ot de eerste grotere wagens uit de beginjaren van de volwassen optocht behoorden de wagens van de Odradadammers. Zij kwamen voor de dag met wagens over de ondergang van de kolenmijnen in Limburg, de sluiting van de kruidenierswinkel van de familie van Lent in Alem, en de wapenwedloop tussen Amerika en de Sovjet Unie.. Zeer roemruchtig in de begin jaren tachtig was de deelname van de Sjoelbakkenmarmottenrenvereniging. Een andere groep die vanaf het begin trouw meedeed aan de Spreeuwendurper optocht is de formatie de Deurzetters. Midden jaren tachtig, begin jaren negentig lieten de ZZZ menig maal van zich horen in de optocht. De jaren negentig zijn de jaren van de Bierdupkes geweest. En zoals het zich nu laat aanzien kunnen we de komende jaren gaan genieten van de Schuimhappers. Natuurlijk hebben nog veel meer Alemse groepen mee gedaan aan de optocht. Dit was echter meer een selectie uit de meest opvallende en trouwe deelnemers. Ook heeft de altijd gezellige Spreeuwendurper optocht vele carnavalsverenigingen uit de nabijgelegen dorpen mogen ontvangen. Wat te denken van de Osco’s, de Zuipschuiten, de Bermsluipers en de laatste jaren de Confetties. Ook zij leverden de afgelopen jaren een positieve bijdrage aan de optocht in het Spreeuwendurp. Een duidelijke verandering die door de jaren is waar te nemen in de optocht zijn de onderwerpen. Vooral in de jaren tachtig werden vele onderwerpen gekozen uit de landelijke, internationale of de plaatselijke politiek en problematiek. De carnavalsoptocht diende dan als een uitlaatklep om een bepaald standpunt naar voren te brengen, maar meestal meeromer de draakmeete steken. Een mooi voorbeeld van die dorpsproblematiek was de wagen van de Meerenstraat die de problemen met het blussen van de brand in de pastorie door de Maasdrielse brandweer naar voren bracht. Maar wat te denken van de Bierdupkes die in 1989 de koude problematiek in het café van Albert van Ingen uitbeeldden. Ook de toneelvereniging heeft in menig optocht geprobeerd een ledenwerving tewerk te stellen. Simpel maar wel altijd zeer treffend waren de interpretaties van de Deurzetters op maatschappelijke gebeurtenissen in de Alemse gemeenschap. Enkele voorbeelden hiervan zijn de nieuwe pastoor in 1994: “Doar kumt ie oan gebidt ” of het vertrek van burgemeester Haas: “Deze Haas was nie te houwe, waarop mot maasdriel nu bouwe? Ook Vos is ontglipt, is Baars nu getipt?”

L a n d e l i j k e e n i n t e r n a t i o n a l e onderwerpen waren in de jaren tachtig talrijk. Denk aan de mestproblematiek van minister Braks wat altijd wel een terugkerend onderwerp in de optocht was. En niet te vergeten de vele zaaddonors, reageerbuisbaby’s en draagmoeders uit die tijd. Lichtelijk roze getint was de optocht in 1986. In dit jaar was er natuurlijk veel commotie in de wereld rondom de Indiaanse goeroe Bachwan.

In de jaren negentig is er een ommekeer waar te nemen van de gebruikte onderwerpen in de optochten. Veel groepen gebruiken steeds meer carnavaleske onderwerpen. Politieke en maatschappelijke onderwerpen worden door de grotere wagens nog maar weinig gebruikt. Dit kan mede het gevolg zijn van het feit dat al veel eerder met het bouwen van grotere wagens wordt begonnen.Wanneer men in november, oktober of zelfs al in september start met bouwen, is het heel moeilijk te voorspellen wat in februari actueel is. Enkele voorbeelden van dit soort wagens zijn uit 1996 de Dorstlessers met hun wagen “Bal met Strauss” en de OSCO’s met hun tovenaars en glazen bol: “Kijkend in onze glazen bol verspellen we 3 dagen lol”. Maar ook het Caribische Carnaval in de uitvoering van de Osco’s in 1991 was een wagen die honderd procent georiënteerd was op het carnaval. Zeer geslaagd was tevens de wagen van onze Alemse Bierdupkes in 2000. De wagen met als onderwerp “De Raad van Elf” ingevuld door de elfjes uit de Efteling was een creatie die veel waardering kreeg van het publiek en de jury.

Een optocht wordt niet alleen aantrekkelijk gemaakt door de groepen met grote wagens met veel glimmer, glitter en tam tam maar ook door de grote variëteit in optocht. Een optocht bestaat tevens uit loopgroepen, individulisten en we zullen ze maar de “last minute” bouwers noemen. Veelal hadden deze deelnemers maar één motto: “schik vur op”. Een goed voorbeeld hiervan was de deelname van de heren Harry en Frans Bogers aan de Spreeuwen optocht. Frans was degene die zich altijd officieel inschreef voor de optocht. Harry kwam meestal net voordat de laatste deelnemer voorbij het dorpshuis was “illegaal” met zijn creatie de dijk op. Frans wilde altijd verzorgd voor de dag komen en stak veel tijd in zijn deelname. Harry stak ook veel tijd in zijn creaties maar dit kwam meestal toch wel op een andere manier tot uiting.

Velen zullen zich nog wel de sneeuwballen verkoop van Harry kunnen herinneren. Om deze te kunnen aanbieden had hij al anderhalve maand voor de carnaval tijdens een sneeuwbui de diepvrieskist thuis vol gegooid met sneeuwballen. Een sociaal karakter had de deelname in 1989 toen Harry met een “openbaar twalet” achter de prinsenwagen aan sjokte. Dit twalet heeft trouwens, waarschijnlijk door de vele bezoekjes, het einde van de optocht niet gehaald. En wat te denken van “De Koncumente-Mand” in 1988. Het ging de heren meestal puur om de prestige. Harry had officieel geen recht op een prijs maar meestal kreeg hij er toch één als waardering voor zijn ludieke

 

Toon Holtappels
d’un Urste Boer d’un Beste

 

Beste Spreeuwendurpers,
Ruim 3×11 jaar carnaval in Alem.
Ergens in dit blad veinde gullie de geschiedenis. Ergens misschien ôk unne hille boel noame van prinsen, adjudanten en lejen van de Road van Elluf. Ergens misschien ôk nog unne naom van den innigsten Urste Boer den Beste en aandere hedde die op het eind van di stukske geklets gevonden. Mèr de rest van alle aandere naome van al die aander Spreeuwen en Spreeuwinnen
stoan hier nergens. Natuurluk alle organisators van harte preficiat mi di geweldig fist. Gullie het ut allemaal prachtig vur mekoar ; gullie doet ut allemoal hil goe en ge het ut al hartstikke laang volgehouwen. Geweldig! Zoo dur goan! Preficiat!

Mèr .... gin fanfare zonder bloazers

gin koor zonder zangers
gin kloek zonder kuikens
gin zeug zonder bagge

Ginne carnaval zonder carnavalvierders en gin spreeuwendurp zonder spreeuwendurpers. Alle spreeuwen en spreeuwinnen, gullie allemoal preficiat umdè ge aaltijd zo goe meehet gedoan,meegezonge,meegespronge, gedaanst en gesjaanst, gedronken en soms beschonken, goe zat en afgemat, mooi woagens gebouwd en veul afgesjouwd ...... afijn, alles gedoanumgezelligmeecarnaval te vieren. Geweldige optocht, geweldig gehuwdenbal, keindermiddag, bejaardenmiddag, gezellige oavanden. Geweldig! Preficiat, gullie allemoal en bedankt dè ge allemaal zo goe mee het gedoan. En: denk er oan: mee blèven doen dan kundet laang volhouwe en mag ik ut op un afstandje nog lang meemoaken. De organisatie en alle spreeuwendurpers: preficiatmee‘t fist, op noar de volgende elluf, alle goeds en


 Alaaf, alaaf, alaaf
Ex UrsteBoer,
Toon Holtappels